GEÇ OLMADAN

Hep bahar olsun gönül evinin mevsimi
Soldurma yüreğinde kök salan, mis kokulu kır çiçeklerini.

İzin ver, öbek öbek açsınlar,
Ve gülümsesinler renk renk; kırmızılar, morlar, turuncular.

Bırak zihninde karbeyaz bulutlar salınsın,
Fışkırsa bile oradan pamuk pamuk, gözlerinin maviliğine karışsın.

Güzel bak, yumuşak bak, sıcacık bak
Nazarında kalan gözlerdeki kini silecek kadar yürekten bak.

Demem o ki;

Öfkeyi sokma içine, karartma anlarını,
Dökme yaprak yaprak, tüm o sevmeye değer anılarını. 
Zaman bu; gelir geçer, bakmaz gözünün yaşına,
Elinde, kara çalan kirli bir defter ile
Buruşuk ve de küskün bir beden kalır.