11 Temmuz 2016 Pazartesi

ŞEBİNKARAHİSAR


 Çocukluğumun ilk altı yılı bu sokaklarda geçti. Şimdi binalar çoğunlukla terkedilmiş, taşlar ve duvarlar yosun bağlamış, fideler ağaç olmuş, meyvesini topladığım ağaçlar ya kesilmiş ya da kocamış.
 Kışı çetin olur Şebinkarahisar'ın. Sokaklarında kar ve buz en az üç ay kalır. Camları yarı beline kadar donar, kazara sobanın olmadığı bir odaya asılmış olan ıslak çamaşır, buz kalıbı halini alır. Bu annemin sorunuydu. Babamın sorunu kapının önünü kapatan karları küremek olurdu. Böyle bir iklimde çocuk olmak ise; sabah okula çantanın üzerine oturup kayarak gitmek, tek katlı evlerin çatılarından sarkan buz saçaklarını yemek demekti.
  Kırmızı boyalı duvardaki pencereden kaçmışlığım çoktur. O zamanlar demir korkuluğu yoktu.  Elimde bir kese kağıdı dolusu yumurta ile hemen karşısındaki eşiğe takılıp düşmüşlüğüm de dün gibi aklımda. 3 yaşında ya var, ya yoktum. Ilk bakkal alışverişimdi.
   25 yıl kadar önce ayrıldık bu şehirden. Daha önce hiç gelme fırsatım olmamıştı. Benim en anlamlı gezim oldu diyebilirim. Sanki bir parçam hep orada kalmış ve kalmaya devam edecekmiş gibi hissediyorum.

31 yorum:

  1. çok güzel bir yermiş dr.
    anıların senin, bayramda topladığın şekerler duruyor mu hala ? versene biraz ? (yüzsüz syrakusa)

    YanıtlaSil
  2. Psikologlar çocukluk yıllarının geçtiği yerlere zaman zaman gitmeyi öneriyorlar. Mutluluk satın almak gibi...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Faydası olduğu kesin, yoğun bir duygulanım oluyor :)

      Sil
  3. Çocukluğumun geçtiği semt yine İstanbul'da ama şehrin büyüklüğünü göz önüne alırsak sık gitme imkanım yok. Çocukluğumda kocaman olan binalar ve sokakların aslında öyle olmadığını görmek biraz hüzünlendiriyor...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten de her şeye sihirli bir değnek dokunmuş da bir anda küçülüvermişler gibi. Benim hoşuma gitti bu duygu :)

      Sil
  4. böyle soğuk bir yerde çocukluğun geçince buzlu kalem ismi de çok uzak gelmedi bana şimdi :) halbuki kalemin çok sıcak ve kelimelerin çok güzel :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Değişen iklim ile birlikte duygular da değişiyor olsa gerek ;)

      Sil
  5. Sevgili buzlu kalem. o sokak bana çocukluğumu hatırlattı. Net bir şekilde hatırlıyo olmanız büyük bi şans. Herkesin tozlu hatıraları arasında öyle güzel bir sokak olmalı. Sevgilerle

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yukarıda yazanlar hissettiklerimin az bir kısmı, sadece tarif edebildiklerimdi ;)

      Sil
  6. Yaşadığımız yerin doğası kişiliğimizi etkiliyor işte...
    Bazen şans oluyor bazen de tersi...
    Şanslısın...
    Karadeniz başka bir yer...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Karadeniz'i çok seviyorum ve burada iki günüm kaldı malesef :(

      Sil
  7. Mimlendiniz :') http://okuyanmuggle.blogspot.com.tr/2016/07/mim-hayatmn-hikayesi.html

    YanıtlaSil
  8. Çok iyi yapmışsınız. Bir gün bende gitsem diyorum.
    Merak ediyorum.
    Çocukluğa yolculuk iyi gelir.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Kesinlikle yapmalısınız. Hele ki yıllar geçmişse inanılmaz güzel oluyor 😉

      Sil
  9. Canım selam ;
    Uzun zamandır uğrayamıyorum bloğa... Aslına bakarsan sosyal medya içerikli en çok instagram kullanıp kaçıveriyorum ... O daha iyi geliyor kısa kısa kalışlar olduğundan ...
    Çünkü ne zaman güç toplayıp sayfaya giriyor olsam nazar değiyor ve kursakta kalıyor her şey ... Ama bugün az da olsa senin gibi bir kaç arkadaşa bakmak için uğradım ki , hepimizde enerji düşüşü hat safhada ... Umarım bir an önce toparlanırız ...
    Ne iyi gelmiştir sana buraları görmek ... Ne güzelmiş ...
    Anıları ziyaret etmek de apayrı ...
    Benim kavanozu unutma ... Ben de instagramda yazdım gerçi ama bayramda kısa bir Karadeniz yaptım ... Yeniden aşık oldum :)
    Sevgiyle kal arkadaşım

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Madem buraya gelmiyorsun, ben de instagramdan takip ederim o zaman dedim :)) Ama sen yine de bloga gel, buranın tadı başka ;)
      Karadeniz'im bir başkadır benim. özledim şimdiden :(

      Sil
  10. Çocukluğa dönüş;) Kalemine sağlık... Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok çok çok güzel bir eylemmiş çocukluğa dönüş. Büyümeye iyi geliyor ;) sevgiler

      Sil
  11. Çocukluğunun geçtiği yerleri yıllar sonra görmek insanı güzel derin düşüncelere götürüyor.Bak bir kez şurada şunu yapmıştım diye cümleler başlar sonrasında o zamanlar sanki her şey daha güzeldi diyerek cümleler sonlanır.Kaleminize sağlık..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben geçirdiğim her anı, her yaşı ayrı seviyorum aslında ama çocukluk biraz daha büyülü bir dönemmiş gibi geliyor ;)

      Sil
  12. Resimler çok güzel. İnsan çocukluğunun geçtiği yerleri özlüyor. Bende özlüyorum. Karda çantayı kayıp kaymak gerçekten güzel olmalı annemin hep maceralarını dinlerken duyardım:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Her yıl bir çanta eskitmek anne baba için pek de iyi olmuyordu ama eğlenceli olduğu doğrudur ;)

      Sil
  13. Eskiden saçaklardan buzlar sarkardı ancak öyle çetin kışlar da olmuyor artık sanki. Eskiden her şey daha mı güzeldi sanki?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hala kışı çetin olan yerler var. Oradakiler mutlu mudur ki bu durumdan 😉

      Sil